علامت بویایی یا شمی علامتی است که از طریق حس شامه یا بویایی، کالایی معرفی و عرضه شود و آن را از کالای مشابه متمایز گرداند. امروزه مواد غذایی با طعم های مختلف برای فروش وارد بازار می شود به طور مثال پنیر با طعم زیره یا فرآورده های گوشتی با طعم سیر و همچنین تولید مرغ با طعم جعفری و نظایر آن ممکن است در معرض دادو ستد قرار گیرد که در این صورت مشتری از طریق حس شامه خود میتواند محصول با طعم خاصی را از محصولات مشابه تمیز داده و بهترین آن ها را جهت مصرف انتخاب و خریداری کند.
حال این مسئله قابل طرح است که اینگونه علائم چگونه قابل ثبت است ؟ به نظر میرسد همانند علائم صوتی میتوان در اظهارنامه درخواست ثبت علامت بویایی، عنوان:« علامت بویایی یا ذکر طعم خاص» را درج کرد و با این مشخصات هر علامت بویایی را به ثبت رساند.
در حقوق ایران ثبت چنین علامتی همانند علامت صوتی، مقدور نیست و در قانون مالکیت فکری و صنعتی فرانسه نیز چنین علائمی پیش بینی نشده و انیستیتوی ملی مالکیت صنعتی فرانسه تاکنون چنی علامتی را به ثبت نرسانده است هرچند از نظر تئوری مورد توجه قرار گرفته است.
به نطر می رسد همان طور که در تبلیغات برای معرفی محصولات با طعم یا بوی مطلوب آنان سوق میدهد. ثبت علائم بویایی با استفاده از عکس یا طرح ماده مولد بوی معین مثل شکل پیاز و امثال آن امکان پذیر است.