تقریباً تمام كشورهای جهانی علائم تجاری را ثبت و محافظت می‌كنند. هر یك از دفاتر ملی یا ناحیه‌ای علاوه بر تسهیل آزمایش و جست و جو و مخالفت پنهانی اشخاص ثالث، ثبت علائم را كه شامل اطلاعات كامل درخواست برای ثبت و تمدید است،‌ نگهداری می كنند، هر چند، نتایج چنین ثبتی محدود به كشور مربوطه (یا در مورد ثبت ‌های ناحیه‌ای كشورهای مربوطه) می‌باشد. به منظور جلوگیری از ثبت جداگانه در هر دفتر كشوری یا ناحیه‌ای ، WIPO ، نظام بین‌المللی ثبت علائم را اجرا می‌كند، این نظام توسط دو عهدنامه اداره می‌شود: توافق‌نامة مادرید، وابسته به ثبت بین‌المللی علائم و نیز پروتكل (موافقت‌نامه مادرید، شخص دارای اتصال توسط ملیت، مقر یا مؤسسه) با كشوری در ارتباط با یك یا هر دوی این عهدنامه‌ها می‌تواند براساس ثبت یا درخواست در دفتر آن كشور، ثبت بین‌المللی مؤثری در چند یا تمام كشورهای عضو اتحادیة مارید بدست آورد. علامت تجاری حقیقی و علامت تجاری حقوقی علامت تجاری حقیقی یعنی ثبت علامت تجاری به نام شخص و /ثبت-علامت-تجاری حقوقی یعنی ثبت علامت تجاری به نام شرکت. تفاوت بین علامت تجاری حقیقی و حقوقی تنها در مدارک مورد نیاز آن میباشد. برای شخص حقیقی همه مدارک باید به نام شخص مورد نظر باشد و مرتبط به طبقه و فعالیت مورد نظر باشد. برای مثال کسی که جواز کسب آن مربوط به مواد غذایی باشد نمی تواند علامت را در طبقه غیر از مواد غذایی ثبت کند. برای شخص حقوقی تمام مدارک و مجوزها به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه مورد نظر برای ثبت باید در موضوع شرکت ذکر شده باشد. اگر طبقه مورد نظر در موضوع شرمت نباشد میتواند الحاق موضوق کند. یعنی موضوع مورد نظر را به شرکت اضافه کند و بعد از آن اقدام به ثبت برند کنند.

علامت تجاری از طریق حصول اطمینان از حقوق انحصاری برای شناختن كالاها و خدمات یا اجازه دادن به دیگران مبنی بر استفاده از آن در صورت پرداخت مبلغ، صاحب اثر را محافظت می‌كند.