در گذشته دو دلیل از دلایل ابطال علامت تجاری بر اثر عدم استفاده از علامت تجاری ذکر کردیم (برای مطالعه کلیک کنید) در ادامه به شرح بخش پایانی این بخش می پردازیم:
سوم اینکه استفاده به عمل آمده بایستی یا استفاده از علامت تجاری به همان نحوِ ثبت شده باشد یا استفاده از علامت که تنها از نظر عناصری که ویژگی متمایز آن را تغییر نمی دهد، متفاوت با آن است. علامت عملا استفاده شده تا چه حد می تواند با علامت ثبت شده متفاوت باشد تا ویژگی متمایز آن را تغییر دهد؟ از بعضی از دعاوی می توان به راهنمای هایی در این زمینه دست یافت. به عنوان نمونه علامت " nd skin2" به عنوان تغییری در ویژگی متمایز علامت ثبت شده "second skin" شناخته شد. در جنگ های طولانی مدت آبجو، میان شرکت های آمریکایی و چک بودوایزر، دادگاه تجدید نظر، تصمیم مسئول رسیدگی به پرونده در اداره ثبت علائم تجاری بریتانیا را مبنی بر اینکه استفاده از واژه های -"– Budweiser– Bud Budweiser– Budweiser Budbrau – Budvar" با حروف درشت و حول دایره ای پیرامون نگاره ای مشتمل بر سپری با عکس یک شیر بر روی آن که در بالای قلعه ای با برج های آن قرار داشت، نوعی استفاده از علامت تجاری، به گونه ای است که ویژگی متمایز علامت ثبت شده مشتمل بر کلمات Budweiser Budbraii با سبک خاص نگارش مربوط تغییر نمی دهد، مورد تایید قرار داد. معذلک در مرحله تجدید نظر خواهی از دادگاه حقوقی یک، قاضی به نحو دیگری به نتیجه گیری رسید. دادگاه تجدید نظر چنین اظهار نمود که اگر قرار بود انتخاب آزادانه ای بین تصمیم مسئول رسیدگی کننده به پرونده و رای قاضی دادگاه حقوقی یک صورت گیرد، این دادگاه، رای اخیر را ترجیح می داد (هیچگونه انتخاب آزادانه ای وجود نداشت چرا که دادگاه تجدید نظر، محدود به اصلاح اشتباهات اصولی است). نقطه نظرات متفاوت ابزار شده، نشانگر عدم اطمینان در موردی است که دارنده علامت تجاری، از علامت خود به گونه ای متفاوتی نسبت به آنچه که به ثبت رسیده مورد استفاده قرار گیرد تا از خطر ابطال به دلیل عدم استفاده، اجتناب گردد. در صورتی که دارنده، تصمیم به تغییر علامت را داشته باشد باید گونه تغییر یافته را نیز به ثبت برساند.

چهارم اینکه، استفاده به عمل آمده بایستی درست و واقعی باشد. مفهوم "استفاده واقعی" توسط دادگاه اروپایی در دعوی آنسول علیه آژاکس (2003) مورد دقت نظر قرار گرفت. علامت "مینی ماکس" برای وسایل اطفای حریق و محصولات مرتبط به آن به ثبت رسیده بود. دارنده آن، فروش وسایل و تجهیزات اظفای حریق را متوقف کرده ولی به فروش قطعات وسایل اطفای حریق مینی ماکس و نگهداری، بازدید و تعمیر آنها ادامه داده بود. دادگاه اروپایی اظهارنظر نمود که وقتی مالک علامت تجاری به فروش قطعاتی می پردازد که جزء ضروری ساختار کالاهایی است که قبلا به فروش رفته است، و برای این هدف از علامت مربوطه استفاده عملی می نماید، این استفاده می تواند واقعی باشد. همچنین دادگاه مزبور در حکم عام تری چنین نظر داد که استفاده واقعی و صحیح، مستلزم استفاده از علامت مزبور در بازار است،، نه فقط استفاده داخلی در کار خاص نظر. بنابراین استفاده از علامت بایستی مرتبط با کالاها یا خدماتی باشد که قبلا بازار یابی شده و یا در صورت تلاش های تبلیغاتی در دست انجام می باشد. علاوهه بر این، استفاده از علامت بایستی واقعی باشد یعنی در بخش اقتصادی مربوطه، تضمین بقای آن وجود داشته و یا سهمی را در بازار، برای کالاها یا خدمات مورد حمایت آن علامت ایجاد نماید. استفاده از علامت با انگیزه خط ثبت، در این معنا "واقعی" به شمار نمی آید. حتی مقدار بسیار کم استفاده (مثلا نمونه هایی برای آزمایش بازار) بدون هیچگونه قصدی بجز خرید و فورش تحت آن علامت نیز برای این منظور کافی خواهد بود.
چنانچه دارنده نتواند استفاده از علامت تجاری ثبت شده خود را ثابت نماید، باز هم این امکان برای او وجود خواهد داشت که ثابت کند دلایل موجهی برای عدم استفاده وجود داشته است. چنانچه دلایل منطقی و صحیحی قابل ارائه باشند، علامت باطل نخواهد شد. دامنه "دلایل منطقی" محدود بوده و شامل تاخیر های تجاری عادی نمی گردد. در این دعوی مالک علامت، به مشکلاتی در ارتباط با اولین دارنده مجوز و تاخیرات مربوط به مدت طمان صرف شده برای ساخت و عرضه یک نوع عطر، استناد نموده بود. دادگاه تجدید نظر در حکم خود اعلام نمود که چنین تاخیرات تجاری متداولی در تولید یک محصول جدید، به منزله دلیل منطقی برای عدم استفاده نخواهد بود. به همین نحو در دعوی دیگری این بحث که علامت تجاری برای سیگار، بدلیل تحریم تجاری آمریکا نسبت به محصولات کوبایی قابل استفاده نمی باشد رد شد چرا که تحریم مزبور مدت 33 سال به قوت خود باقی بوده و تبدیل به یکی از شرایط عادی تجارت در این زمینه شده بود.