حل خلاقانه مشکل عبارتی است که در توصیفات شغلی و مرور عملکرد کاری افراد، زیاد دیده می شود. هر شرکتی به دنبال استخدام کارمندی است که چنین قابلیتی داشته باشد؛ چه موقع استخدام و چه زمانی که سعی می کنید ارزش های خود را برای گرفتن ارتقای شغلی به مدیرتان ثابت کنید. اما واقعیت این است که همه نمی توانند مانند استیو جابز یا ریچارد برنسون باشند.

مری آن گونتین، از شرکای شرکت مشاوره مدیریتی OI پارتنرز، می گوید نگران این موضوع نباشید. بسیاری از افراد به اشتباه فکر می کنند که خلاقیت امری ذاتی است که برخی از آن برخوردارند و برخی دیگر نه. خلاقیت با افراد زاده نمی شود، بلکه در انسان ساخته می شود. خلاقیت پیامد تمایل انسان به خلاق بودن است و موجب تسکین این گونه افراد می شود.

خلاق بودن فقط کشیدن نقاشی روی بوم با اختراع اولیه یک محصول نیست، به معنی ایجاد ایده های خوب یا به تعبیر ساده تر خلق روش هایی برای توسعه سیستم موجود است. گونتین معتقد است توانایی حل خلاقانه و مشارکتی مشکلات، مهارتی کلیدی برای مدیران متوسطی است که به دنبال رشد در داخل سازمان شان هستند. او پیشنهاد می کند که افراد و تیم ها برای مواجه شدن با مشکلات و حل آن ها باید از فرآیند چند مرحله ای زیر استفاده کنند که این فرآیند را از «کتاب ذهن خلاق شما» نوشته شلی کارسون برداشته است.

رییس شما خواسته یک استراتژی فروش جدید طراحی کنید یا کارمندان شما شکایت کرده اند که سیستم موجود برای به اشتراک گذاشتن فایل های کامپیوتری، کارآمد نیست. ابتدا، اطلاعات لازم را جمع کنید. می توانید با افرادی در بخش های دیگر مشورت کنید و از آن ها بپرسید چنین مشکلی را چگونه حل می کنند یا در اینترنت در این مورد اطلاعات بگیرید و ببینید چه منابعی برای کمک به شما وجود دارند.

سپس به قول گونتین وارد دنیای درونی خود شوید. یعنی ذهنتان را روی مشکل متمرکز کنید. پس از آن، با دیگر سهامداران شرکت جلسه ای بگذارید تا ایده های مختلف را رد و بدل کنید. اگر به عنوان یک مدیر می خواهید مشکلی را حل کنید، نقش شما در ارایه راه حل کمتر است و بیشتر باید شرایط را برای دیگران تسهیل کنید تا ایده هایشان را ابراز کنند. به گفته گونتین، تبادل ایده در جلسات معمولاًص به درستی صورت نمی گیرد، چون به افراد وقت کمی داده می شود تا در مورد مساله مورد نظر خوب فکر کنند و ایده مناسبی به ذهنشان برسد.

معمولاً کارمندان به جلسه ای فرا خوانده می شوند و از آن ها خواسته می شود ایده هایشان را مطرح کنند. ایده ها روی وایت برد نوشته می شوند و تشریح می شوند، اما در چنین شرایطی اصولاً ایده قابل اجرایی مطرح نمی شود.

در نهایت، هنگام ارزیابی راه حل های ممکن، با توجه به منابع موجود و فرهنگ سازمان، واقع بینانه ترین راه را انتخاب کنید.