قانون علائم تجاری و مقررات کیفری

استفاده غیر مجاز از یک علامت تجاری، تحت شرایط خاصی تخلف کیفری محسوب می گردد. بعنوان نمونه در صورتیکه شخصی برای کالاها یا بسته بندی آنها از علامتی استفاده نماید که با علامت تجاری ثبت شده ای یکسان و یا احتمالا قابل اشتباه باشد، یا اقدام به فروش کالایی نماید که بر روی آن ها یا بسته بندی آنها چنین علامتی باشد، و یا در جریان کار و حرفه ی خود، چنین کالاهایی را بمنظور فروش در اختیار داشته باشد، ادعای طرح ادعای ارتکاب جرم وجود خواهد داشت.

باید ثابت شود که خوانده به قصد انتفاع خود یا دیگری، یا به قصد اضرار غیر و بدون رضایت دارنده علامت تجاری، به ارتکاب اعمال مورد بحث مبادرت نموده است. بعلاوه، کالاهای مورد نظر بایستی کالایی باشد که علامت تجاری در ارتباط با آن به ثبت رسیده، یا علامت تجاری در بریتانیا دارای اعتبار بوده و استفاده از این علائم، موجب استفاده بلا جهت و نا عادلانه از ویژگی با اعتبار متمایز علامت تجاری شده یا موجب ورود زیان به آن شده باشد. این معیار، شبیه به یکی از معیار های نقض مدنی علامت تجاری است که در بخش 9 مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
اثبات این امر از سوی خوانده که وی به دلیل معقولی بر این باور بوده است که استفاده از علامت به شیوه ای که صورت گرفته، نقض علامت تجاری محسوب نمی گردد، به عنوان دفاعی موجه قابل قبول خواهد بود.
مجلس اعیان انگلستان در دعوی دولت علیه جانسون (2003) اخیرا در خصوص این جرم اظهارنامه نموده است. ما در مورد وقایع این دعوی (سی دی های قاچاق) و این مسئله که آیا استفاده از علامت غیر تجاری می تواند بعنوان نقض تلقی گردد یا خیر، در ارتباط با دعوی آرسنال بحث نمودیم. در اینجا نکات زیر را در خصوص تصمیم مجلس لرد ها اضافه می کنیم. اولا چنین اظهار عقیده شد که اخلف کیفری، دارای دامنه وسیعتری نسبت به تخلف مدنی نقض علامت نیست.
نتیجه گیری که به دشواری می توان تعجب آور خواند؛ البته قاضی کیفری د رجریان محاکمه آن را اشتباه خواند. در ثانی چنین رای داده شد که تصمیم گیری نسبت به اینکه آیا علامت، بصورت توصیفی مورد استفاده قرار گرفته است یا خیر، از مسائل موضوعی دعوی است. سوم اینکه خوانده در موردیکه بنحو معقولی بر این باور باشد که هیچگونه علامت تجاری مشابهی به ثبت نرسیده است دارای دفاع موجه خواهد بود. با این وصف، مجلس اعیان تاکید کرد که بار اثبات دعوی بر عهده خوانده است و اوست که باید نشان دهد واقعا و بنحو معقولی بر این باور بوده که استفاده از علامت، نقض حق به شمار نمی رفته است. بر این اساس روشن است که جرم تقریبا از نوع جرایم با مسئولیت مطلق است.