علامت تاییدی یا تضمینی علامتی است که صرفا بر اساس استاندارد معین مورد استفاده قرار میگیرد.تفاوت این علامت با علامت جمعی این است که علائم جمعی تنها توسط شرکت های مشخص به عنوان مثال اعضای اتحادیه که مالک علامت جمعی است مورد استفاده قرار میگیرد در صورتی که علائم تائیدی ممکن است توسط هرکسی که بتواند کالا و خدمات خود را با استاندارد تعیین شده مطابق دهد مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین استفاده کنندگان از علائم تضمینی یا تائیدی الزامی به تولید محصولات در یک منطقه خاص جغرافیایی ندارند.به عبارت دیگر وابستگی به اقلیم در این نوع علامت وجود ندارد.
خلاصه این که علائم تائیدی بر خلاف علائم جمعی که بیشتر به عضویت اعضاء تاکید دارند به استاندارد های کیفی خاصی می پردازند که به کیفیت کالا یا خدمات مربوط می شود بدین صورت که هرکسی که بتواند این استاندارد های کیفی را دارا باشد از علائم تائیدی استفاده می کند بدون این که بخواهد تشکیل کلوپ یا انجمن خاصی را بدهد.
به عبارت دیگر سیستم حاکم بر این نوع علائم باز می باشد. نظیر علامت upv یا ISO9000 که نشانگر حداقل استاندارد های کیفی می باشد . وضوع مهم در این علائم، صلاحیت و شایستگی ارائه علائم تائیدی از سوی صاحب اصلی این علائم می باشد که بایستی احراز شود .
با وجه به تعریفی که از علائم جمعی و تائیدی ارائه شد این نتیجه حاصل می شود که این نوع علائم با علائم تجاری به معنای اخص کلمه، تفاوت دارندزیرا علامت تجاری نباید توصیفی باشد بلکه بایو وجه مشخصه داشته باشد، اما علائم جمعی و تائید کننده می توانند با توصیف جغرافیای محل یا کالا یا خدماتی کعه به ان اختصاص یافته، وجه مشخصه پیدا کنند.
علامت تجاری برای مالک ان ایجاد حق انحصاری میکند ولی علائم جمعی و تائیدی برای مالک یا مالکین اختصاص پیدا نمی کند بلکه فقط مصرف کنندگان هستند که از آن بهره می برند لذا قابل نقل و انتقال هم نیستند.