مالک علامت تجاری می تواند علامت خود را کلا یا جزئا مورد نقل و انتقال قراردهد. این انتقال جزئی ممکن است به صورت زیر باشد:
1- انتقال علامت تجاری ممکن است در خصوص برخی از کالاها یا خدماتی باشد که علامت مورد انتقال برای آن ها به ثبت رسیده است.
2- انتقال ممکن است به شیوه خاص یا برای حوزه های جغرافیایی معین و مشخص صورت گیرد.

در فرض اول هنوز انتقال دهنده مالکیت بر علامت تجاری را در رابطه با سایر کالاها و خدمات دارد.
در فرض دوم نیز منتقل الیه صرفا حق استعمال انحصاری علامت را به شیوه خاص مثلا در صادرات کالا دارد یا اینکه منتقل الیه صرفا حق انحصاری استفاده از علامت را صرفا در حوزه های جغرافیایی ای دارد که در متن قرارداد آمده است.
نکته ای که در این خصوص قابل ذکر به نظر می رسد این است که در این فرض احتمال دارد که استفاده همزمان از علامت از سوی انتقال دهنده و انتقال گیرنده، اشتباه و گمراهی مردم و مصرف کنندگان عادی را در پی داشته باشد که این امر می تواند از موجبات ابطال قرارداد باشد.
بند (2) ماده 6 رابع کنوانسیون پاریس بر این امر صراحت دارد که چنانچه انتقال علامت تجاری موجب گمراهی مردم در خصوص منشاء نوع یا صفات اساسی کالاهای تحت آن شود، کشورهای عضو حق دارند آن انتقال را غیر معتبر بدانند.