اصولا نام یا نام گذاری وسیله ای است برای شناسایی و تمایز افراد مشابه از یکدیگر به طوری که تشابه بین آنها سبب گمراهی و سردرگمی نگردد.همانطور که انسان ها از طریق نام گذاری از هم متمایز میشوند، نام تجارتی نیز در همین راستا و با همین هدف بوجود آمده است. حال این بحث پیش می آید که برای که آیا برای انتخاب نام تجاری استفاده از نام خاصی بارعایت ضوایطی معین ضروری است و یا در این که نیازی به موارد ذکر نشده نخواهد بود؟
به عنوان مثال آیا میتوان از یک علامت، شکل، طرح یا عنوانی که با نوع فعالیت تاجر ولو به نحو مختصر تناسب داشته باشد، بدون رعایت هیچ گونه تشریفاتی به عنوان نام تجارتی استفاده کرد؟ یا این که علائم و خطوط و امثال آن قابلیت آن را ندارد که به عنوان نام تجارتی مورد استفاده قرار گیرد؟
در حقوق ایران حکم نقض صریحی در زمینه اسامی مشخص برای انتخاب نام تجارتی وجود ندارد. بنابراین ممکن است گفته شود مانعی در بین نیست که که از عناوین یا علایم در انتخاب نام تجارتی استفاده گرددو لزومی ندارد که حتما و الزاما از اسم یا نام متعارف برای تعیین برای تعیین نام تجارتی استفاده شود. ولی بنظر میرسد از علائم و خطوط برای نام تجارتی در عرف پذیرفته نیست بلکه برای این منظور از نام، نام خانوادگی نام مستعار یا نام تفننی یا رویایی میتوان بهره گرفت و حتی از طریق اقتباس و الحاق و تغییر و تبدیل یک نام و همچنین از عنوانی نظیر سیمرغ و امثال آن نیز میتوان در این زمینه استفاده کرد. استفاده از نام خانوادگی خود تاجر و یا استفاده از نام خانوادگی افراد ثالث به شرط رعایت ضوابطه مربوط ،در این زمینه مانعی ندارد. استفاده تاجر از نام خانوادگی خود برای انتخاب نام تجاری بسیار آسان است و نیاز به کسب اجازه از کسی نخواهد داشت ولی استفاده از نام خانوادگی دیگران حتی استفاده از نام خانوادگی شوهر از طرف زوجه یا برعکس نیاز به اخذ اجازه بر طبق قانون دارد. در نظام حقوقی ایران طبق مواد 576 تا 582 تجارت و طبق ماده 8 کنوانسیون اتحادیه پاریس 1883 ، انتخاب نام تجارتی نیاز به تشریفات خاصی ندارد و بکارگیری عملی نام تجارتی برای اعتبار یافتن آن کافی است و در کشور فرانسه نام تجارتی وقتی طبق قانون انتخاب شده باشد، اعتبار دارد، اعم از این که ثبت شده باشد یا به ثبت نرسیده باشد.