علامت یعنی هر نشان قابل رویتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حیقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
بعضی از مولفین علامت تجاری را نشانی دانسته اند که قادر است کالاهای تولیدی یا خدمات ارائه شده توسط یک بنگاها را از کالاها یا خدمات سایر بنگاها متمایز نماید.
برخی از حقوق دانان معتقند که علامت تجاری باید از نظر مشتری تعریف شود زیرا در علامت تجاری صرفا تشخیص علامتی از علامت دیگه مطرح است و برای مشتری غالبا انتساب محصول به موسسه معینی مطرح نیست. مثلا در مورد علامت تجاری شورولت برای مشتری انتساب علامت شورولت به کمپانی جنرل موتورز اهمیت چندانی ندارد بلکه آنچه او را جلب می کند کلمه شورولت است.
با توجه به این تعریف در معنای وسیع کلمه، «کالا» به معنای هر شی است که دارای ارزش تجاری می باشد و کلمه «خدمات» نیز به معنای تهیه و تدارک و ارائه خدمات مطابق با درخواست های افراد است. در قوانین برخی کشورها کالای موضوع علامت تجاری باید دارای ویژگی هایی به شرح زیر باشد:
1- قابل لمس و عمدتا اموال منقول باشد؛
2- موضوع قرارداد قرار گیرد؛
3- در بازار مورد داد و ستد قرارگیرد؛
4- قابلیت تولید را داشته باد.

علامت تجاری و علامت کارخانه
علامت تجاری را علامت کارخانه هم گفته اند. علامت کارخانه دقیقا در فرضی به کار می رود که موضوع حمایت علامت، محصولی کارخانه ای باشد. به عبارت دیگر، چنانچه علامت برای محصولی کارخانه ای مورد استعمال قرار گیرد، آن را علامت کارخانه گویند و استعمال علامت کارخانه برای محصولی که کارخانه ای نیست صحیح نمی باشد. کلمه تجاری که همراه با علامت مورد استعمال قرار گرفته استبه تنهایی وافی به مقصود و جامع این جهات است و این صفات (کارخانه ای، صنعتی و ...) به موجب اصطلاح آمده است و غالبا به جای هم استعمال می شود.