نام شرکت باید دارای شرایط زیر باشد:
اولا. نام یا عنوان از نظر ماهیت یا طریه استفاده آن خلاف موازین شرعی نباشد.
ثانیا. خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد.
ثالثا. موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه یا شرکتی که اسم یا عنوان انتخاب شده معرف آن است، فراهم نکند.
آنچه در ماده 46 قانون ثبت اختراعات و طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 پیش بینی شده در واقع موانع یا شرایط منفی است که سبب بی اعتباری یا بطلان نام شرکت های تجاری خواهد شد ولی در زمینه خصوصیات یا و شرایط مثبت نام شرکت های تجاری حکم صریح و قانو خاصی ملاحظه نمی گردد.در فرانسه نام شرکت باید از طرفی قانونا ممنوع نباشد و از طرف دیگر مانند مارک یا علائم صنعتی باید قدرت و خاصیت تمایز بخشی داشته باشد. یعنی آن را از سایر شرکتهای تجارتی متمایز گرداند و سرانجام با نوع فعالیت شرکت تناسب و هماهنگی داشته باشد معذالک با مراعات شرایط مذکور میتوان از نام تجارتی، مارک، یک علامت، نام مولف یک اثر حمایت شده، نام خانوادگی یا نام مستعار و امتیاز نام یک شرکت قدیمی، برای انتخاب نام شرکت جدید استفاده کرد.
بنابراین در فرانسه یک نام شرکت تجارتی، باید واجد شرایط زیر باشد:
اولا. از نظر قانون آن کشور مجاز باشد. مثلا طبق حکم مندرج در ماده 20 قانون شماره 571-78 مورخ 23 ژوئیه 1987 انتخاب کلمه " فنداسیون " برای نام گذاری شرکتی که فعالیت آن با این کلمه به معنای بنیادی ارتباطی ندارد، ممنوع شده است زیرا چنین نام یا عنوانی جنبه فریب و اغفال عمومی پیدا میکند و همچنین طبق بند 2ماده 28 قانون شماره 603-96 مورخ 5 ژوئیه 1996 استعمال کلمه " solder" یا عناوین ناشی از این کلمه، به مفهوم مستمری یا مزد بگیری، برای بانکها و موسسات اعتباری، صندوق های قرض الحسنه و امثال آن ممنوع اعلام شده است و بطور کلی در فرانسه نام گذاری شرکتهای تجارتی نباید گمراه کننده، و اغفال کننده باشد.با این ترتیب هدف اصلی قانون گذار فرانسه در انتخاب نام شرکت تجارتی جلوگیری از فریب کاری و اغفال مردم جامعه است.
ثانیا. نام شرکت تجارتی باید وسیله و عامل مشخص کننده آن شرکت باشد. یعنی نام شرکت تجارتی باید آن را از سایر شرکت ها تجارتی مشابه جدا و متمایز گرداند ولی ضرورت ندارد که نام انتخابی جنبه توصیفی خاصی داشته باشد و نوع فعالیت شرکت را توصیف کند. در مقابل انتخاب عناوین خاطره انگیز یا ذوقی به عنوان نام تجارتی شرکت قابل پذیرش است و به بهانه نداشتن وصف مشخص کننده نمیتوان استعمال آن را مخدوش دانست.
ثالثا. نام شرکت تجارتی باید با نوع فعالیت و اهداف اساسی فعالیت های شرکت، هماهنگی داشته باشد. از اولویت های موجود نظیر مارکهای ثبت شده نام تجارتی و علائم مشخص کننده دیگر و از نام مولف و نام خانوادگی یا مستهار نیز میتوان به عنوان نام شرکت استفاده کرد. مشروط بر این که به حقوق مکتسبه دیگران لطمه ای وارد نکند(بند6 ماده 713 قانون مالکیت فکری و صنعتی)
با توجه به مطالب عنوان شده ممکن است گفته شود شرایط یا موانع مقرر در ماده 46 قانون سال 1386 ایران ابهاماتی دارد، زیرا اولا منظور و حدود قلمرو خلاف شرع بودن نام تجارتی مشخص نیست و ممکن است ابهام موجود مودر سوء استفاده قرار گیرد. ثالثا خصیصه تمایز بخش بودن نام شرکت تجارتی، در قانون تصریح نشده و تناسب نام شرکت با نوع فعالیت آن نیز در قانون منظور نگردیده است. بنابراین رفع این گونه ابهامات در عمل مفید است. زیرا روشن نبودن حکم قانون، موجب تفاسیر مختلف در مراجع قضایی و صدور آراء متعارض شده و افراد جامعه را دچار سرگردانی میکند. هرچند ممکن است بعضی از خصوصیات نام گذاری شرکت نظیر تمایز بخشی از سایر شرکتهای مشابه در زمینه فعالیت های تجارتی آن چنان بدیهی تلقی میشودکه نیاز به تصریح قانونی نباشد ولی از طرفی همه خصایص و شرایط یکسان نیستند و از طرف دیگر هر قدر ضابطه روابط اجتماعی و اقتصادی مردم روشنتر باشد اختلافات بین آنها کمتر خواهد شد.