علامت تجاری با تسلیم تقاضاض نامه و ثبت اولیه در دفاتر ثبت اختراع و علامت تجاری ملی یا منطقه ای شروع می شود. فرق حقوق اختراع با حقوق علامت تجاری در این است که در علامت تجاری، مدت حق تقدم شش ماهه است، و این حق تقدم به معنای است متقاضی برای تسلیم دوباره همان تقاضا نامه ی علامت تجاری در کشورهای دیگر، شش ماه فرصت – که ناشی از همان حق تقدم اولیه است- خواهد داشت. این محدودیت زمانی حق تقدم اولیه است- واهد داشت. این محدودیت زمانی حق تقدم شش ماهه، برای ثبت بین المللی و علامت تجاری مشترک نیز وجود دارد.

تقاضانامه ی ثبت اولیه ی بین المللی از علامت تجاری که به صورت ملی ثبت اولیه شده باشد یا در حال انجام باشد، در ادارات ثبت اختراع و علامت تجاری ملی، تسلیم می شود. سپس این ادارات، درخواست را به اداره ی بین المللی وایپ ارسال می کنند. هزینه های تقاضا نامه می تواند مستقیم به وایپو در ژنو، به فرانک سوییسی پرداخت شود. متقاضی برای تقاضانامه ی ثبت علامت تجاری مشترک (اروپا) نیز می تواند مستقیما ازادارات ملی استفاده کند و یا تقاضانامه را به اداره ثبت اتحادیه اروپا در آلیکانت "Alicante" بفرستد.
ثبت تقاضانامه ی علامت در در جامعه ی (اتحادیه ی) مشترک، ویژگی های خاص و منحصر به فردی دارد. علوه بر این که متقاضی می تواند به بیش از یک حق تقدم قبلی استناد کند، این امکان را هم دارد که سال ها بعد از ارائه ی تقاضانامه ی ملی، به آن تقاضانامه استناد کند که به «ادعای عالی» "Claiming seniority" معروف است.
هر شخص حقیقی یا حقوقی می تواند برای ثبت علامت تجاری اقدام کند. تقاضانامه باید شامل نام نام متقاضی، نمونه ای از علامت تجاری و فهرستی از کالاها و خدماتی است که متقاضی قصد ثبت علامت تجاری برای آن ها را دارد. حقیقت امر این است که، به عنوان یک اصل کلی، کلیه خدمات و کالاها قابل حمایت تحت علامت تجاری و فهرستی از کالاها و خدمات استکه متقاضی قصد ثبت علامت تجاری برای آن ها را دارد. حقیقت امر این است که، به عنوان یک اصل کلی، کلیه خدمات و کالاها قابل حمایت تحت علامت تجاری می باشند. اما درباره ی خدمات باید گفت که این خدمات، تحت علامت تجاری باید به اشخاص ثالث تسلیم و ارائه شوند؛ بنابراین لزومی ندارد برای حمایت از خدمت تبلیغات محصولات شخصی، اقدام به ثبت علامت تجاری تبلیغ شود چرا که این تبلیغات محصولات خود شخص است.
کالاها و خدماتی که درخواست ثبت علامت تجاری برای آنها شده است، از طریق ادارات ثبت اختراع، مطابق با موافقت نامه ی نیس (nice) طبقه بندی می شوند. هزینه های ثبت بر اساس شماره طبقه ی محصول و خدمات مورد نظر، محاسبه می شوند. این طبقه بندی ها، در موارد نقض بعدی، تاثیر مستقیمی بر محدوده حمایت علامت تجاری نخواهد داشت. هدف اصلی این است که طبقه بندی های کالاها و خدمات ساده و همگون گردد و محاسبه هزینه ها، آسان تر و با کیفیت بالاتری صورت گیرد.
دراغلب کشور ها، یک تقاضانامه یچد طبقه ای واحد می تواند برای حمایت از کالاها و خدمات متنوعی تسلیم شود حتی اگر این کالاها و خدمات در قلمروی طبقه بندی های مختلف قرار بگیرند؛ اما نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که با یک بار تسلیم تقاضانامه ی علامت تجاری، فهرست کالاها و خدمات نمی تواند افزایش یابد؛ برای افزایش فهرست، باید تقاضانامه ی مجددی را تسلیم کرد. همین عمل را برای نغییر خود علامت تجاری نیز باید انجام داد. وقتی یکبار تقاضانامه برای ثبت تسلیم شد دیگر نمی توان تغییری در آن صورت داد؛ برای مثال نمی توان طرح، رنگ و ترتیب حروف علامت را عوض کرد.