برند سازی یکی از راه های توسعه صادرات و حضور در بازار های جهانی است و از این طریق می توان بازار های صادراتی را حفظ و ارتباطی پایدار بین تولید کننده بازرگان و مشتری بر قرار کند.
برای حفظ بازار های صادراتی موجود و برقراری روابط اقتصادی جدید باید از برند های مطرح حمایت کرد. حمایت از صادرات غیر نفتی مستلزم حمایت منطقی و استراتژیک از برند های صادراتی می باشد. برند مزیتی است برای تولید و صادرات در عرصه اقتصاد رقابتی. یک برند برتر، قدرت القاء نظریاتش را به مصرف کنندگان دارد و در نهایت برای ورود به سازمان تجارت جهانی (WOT) داشتن برند برتر ضروری است. برند سازی باعث اعتماد مردم و تصمیم گیری راحتتر مشتریان می گردد، بر وفاداری مشتریان می افزاید و امکان افزایش قیمت منطقی را آسان تر می نماید. یک برند قوی بهترین متمایز کننده واحد از سایر فعالان مشابه می باشد و جلوتر از هر مزیت مالی شرکت، حرکت می نماید. برند، تعهد و پیمانی نا نوشته با مشتری ایجاد می کند. و مزیت دیگر، علاوه بر حفظ مشتری، حفظ رقابت جلب سرمایه گذاران و تولید ثروت و درآمد از دیگر آثار شدت برندسازی برای شرکت هاست.
برند ها که از جمله دارایی های فکری و معنوی محسوب می شوند حساسیت بیشتری برای حفظ و صیانت آن ها باید به خرج داد.
نادیده گرفتن اینکه نام محصول جلوتر از خود محصول حرکت می کند امری است غیر قابل جبران در عرصه تولید و صادرات در میان رقبا.
بنابراین صیانت و حفاظت از برند امری اجتناب ناپذیر بود، این موجب بالا رفتن در رقابت سالم در بین تولیدکنندگان و صادرات خواهد بود.