با توجه به ماده 30 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری، نام تجاری یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
همچنین همانطور که در ماده 47 قانون یاد شده آمده است، با رعایت قوانین و مقررات ثبت تجاری نام های تجاری، این قبیل نام ها حتی بدون ثبت، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند. هرگونه استفاده از نام تجاری توسط اشخاص ثالث، به صورت به صورت نام تجاری یا علامت جمعی، یا هرگونه استفاده از آن ها که عرفا باعث فریب عموم شود، غیر قانونی تلقی می شود.
با توجه به تعریف نام تجاری، تفاوت آن با علائم تجاری کاملا مشخص می گردد زیرا نام تجاری اسم بنگاه تجاری یا فعالیت تجاری است در حالی که هدف علامت تجاری معرفی کالاها و خدمات خاص می باشد.
البته علی رغم تفاوت فوق، ممکن است در برخی موارد، نام تجاری یک موسسه، علامت تجاری آن نیز باشد و این دو عنوان با یکدیگر جمع شوند. همچنین یک موسسه تجاری دارای یک نام تجاری است در حالی که ممکن است همین موسسه، دارای علائم تجاری متعدد باشد و برای کالاهای مختلف خود از این علائم تجاری استفاده کند.
با توجه به مراتب فوق بویژه نمیز بین علائم و نام های تجاری، روشن است که این باور که با ثبت کسب و کار و نام تجاری در اداره مربوط، نام آن ها به عنوان یک علامت تجاری به طور خودکار مورد حمایت قرار می گیرد، غلط می باشد زیرا همانطور که گفتیم نام تجاری یعنی نام کامل کسب و کار مانند شرکت بین المللی بلاک مارک یا شرکت فرآورده های لبنی کاله، هویت شرکت را معرفی می کند و در این نام، اغلب کلماتی چون «با مسئولیت محدود»، سهامی خاص یا نام های مشابه قید می شود که ماهیت قانونی شرکت را نشان می دهد. یک شرکت می تواند علائم تجاری مختلفی داشته باشد به عنوان مثال شرکت بلاک مارک لمیتد ممکن است یکی از محصولات خود را تحت عنوان رد مارک و دیگری را تحت عنوان بلاک مارک به بازار عرضه و به فروش برساند یا شرکت کاله که محصولات خود را در قالب علائم متعدد به بازار عرضه می کند. شرکت ها همچنین ممکن است از علامت تجاری خود برای کلیه محصولاتشان، رشته خاصی از محصولات یا یک نوع محصول خاص استفاده کنند. برخی شرکت ها هم ممکن است از نام تجاری خود یا بخشی از آن به عنوان یک علامت تجاری به ثبت برسانند مانند شرکت کالا که علامت کاله را نیز ثبت و تعداد زیادی از محصولات خود را در قالب این علامت به بازار عرضه می کند.
نکته قابل ذکر در این قسمت این است که شرکت نمی تواند با ثبت نام تجاری، کالاها و محصولات خود را در قالب آن به بازار عرضه کند زیرا همانطور که گفتیم نام یا اسم تجاری صرفا برای معرفی بنگاه و شرکت است که غالبا این نام در سربرگ ها و ... کاربرد دارد و عرضه محصول به بازار در قالب این نام که از وظایف علائم تجاری است صحیح نمی باشد و محاکم باید در این خصوص حساسیت نشان دهد تا امکان هرگونه انحراف از بین برود. البته در نظام قبلی ثبت برند که علاوه بر ثبت علامت سابقه استفاده مستمر نیز معتبر بود شرکت ها می توانستند از نام تجاری خود به عنوان علامت نیز استفاده کنند و در واقع نام در اینجا می تواند عملا علامت نیز تلقی شود اما در نظام فعلی ثبت علامتکه در چارچوب قانون 1386 صورت می گیرد باید بین علامت تجاری و نام تجاری تفاوت اساسی گذاشت و حوزه کارکردی آن ها را دقیقا رعایت کرد تا بدین طریق اشخاص و بنگاها نتوانند از طریق نام تجاری که ثبت آن ضرورت ندارد و یا دارای تشریفات کمتری است در مقام مقابله و تعارض با علامت تجاری برآیند و کالاهای خود را در قالب نام تجاری به بازار عرضه نمایند که این اقدام بر خلاف اهداف نام و اسم تجاری است.
البته ثبت نام تجاری در قالب علامت بلا اشکال است و بنگاه می تواند نام تجاری خود را به عنوان علامت تجاری ثبت و در قالب آن کالاهای خود را به بازار عرضه کند.